breaking silence

Thursday, Aug 24, 2006

Here I go again...
tryin' to find the words
I fail to say before....


I miss writing to these blog...I am feeling the desperate to freak out & shout so loud right no..so many things are getting through my head...I can't begin where & to whom....

I have realized.."Kaya ko naman pala eh..." that was the sad part, i am learning not to keep missing the person as i used to..

before, i am totally confident & sure where would these feelings lead to..but now...i am contented...AS ALMOST AS..

I have so many things to do...i can't keep on letting those tears fall, i am afraid...i am so HOLLOW

I have to pick the peices where I have left them & start...I can't now...but I have to..in time...

Life is really a paradox...you can't always have what you delicately keep...eventhough you tried...eventhough it was worth it...


The thing that really stuck in my throat was...again I AM ALONE...i am free but yet in solitude...i would risk to be caged but yet much happier in the inside than setting myself free...adrift...nowhere to go..have nothing to feel

Confession

August 19 kme naghiwalay….nung una di niya sinasabi ang totoo..nagtatago…being hard headed that I am…I pursued her to tell me the truth why he has to break up with me….lam mo yun sabihin ba naman sau…WAG MO KO MAHALIN MAY IBA NA AKO….sarap sabihin na LAM KO….DI AKO TANGA!!!!pero di ko lam bakit d ko pa din sinabi….evrytime na lang pinipilit ko bakit ba ganun….ang dami kong tanung…ang daming laman ng didib ko di ko malabas…di ko masumbat ang mga ito sa kanya:

1) Bakit nagawa mo ito sa akin…sinaktan ba kita
2) Bakit nagagawang mong maging masaya samantalang ako di mo alam nagdudusa ako
3) Bakit siya…ano bang ngawa niya…ano bang naibigay niya…para saktan mo ako ng ganito…
4) Kung gusto mo pala ng iba…bakit di ka nagsasalita…di yang tinatarando mo ako.
5) Am I enough…kung nag neglect man ako sa needs mo..DI MO LAM NA KAW DIN
6) HOW DARE YOU TO DUMP & TREAT ME AS IF I AM A TRASH…AFTER ALL THIS TIME!!!!

Marami akong naisip ng mga oras na yun…sino ba siya….
Bakit… kaya niya ba ang ginawa ko….
Bakit… pinapawi niya ba ang mga takot mo sa kawalan…
siya ba ang nagbibigay ng puwang sa kakulangan ng mundo sau…
bakit… nagagawa ba niyang manahimik para ibigay lang ang katahimikan inaasam mo….
Bakit… hinuhuli ba niya ang sarili niya para tugunan ang mga kailangan mo…

Nandyan ba siya sa bawat pagluha m…
Sa bawat pagtawa…
Sa pagkadapa mo ng paulit ulit

Bakit… hinagkan ka ba niya at sinabing…walang hanggan kang mamahalin
Kung gayon man…napatunayan ba ng matatamis niyang dila ang lahat na dapat ako ang gumagawa….

Sa kanya ba umiiikot ng mundo mo o pinaiikot ka niya sa kanyang mundo…
Siya ba ay di nakakatiis makta kang malungkot o tinitiis niya ang kalungkutan para maging masaya k….
Siya ba ang yumayakap sa buong pagkatao mo o binabago niya ang sarili mo…

Hinahagkan ka ba niya sa bawat pagluha mo o ginigising ka ba niya sa katotohanan may dahilan upang maging masaya….

Pag nadadapa ka ba…siya ba ay tumutulong kang itayo…o pinapabayaan ka upang tumayo ka sa sarili mong paa…

Sa mga panahon ng masaya ka…siya ba ay nakikisaya sau o binibigay niya ang karapatan na kaw naman ang maging masaya..

In times of triumph…does she congratulates u…or does she says its no reason to celebrate coz theres more to come…

In times wen yer alone..does she accompany you or does she pray so you cold never be alone…

In times of pain does she pained with you or she keeps herself strong so u could share yer pain…

Is she witty…is she great…exciting…maybe she makes you feel great…makes you feel proud…

BUT WHERE AM I IN ALL THESE…DID U HEARD ME CRIED…REFUTE…RESENT…DID U FELT HOW MUCH IT PAINED TO KNOW THAT I COULDN’T MAKE YOU HAPPY ANYMORE…

Pero ano ba ang batayan ng kaligayahan…. Yung tipong tumtawa ka ngaun…o yung tipong alam mong marami ka pang dahilan upang tumawa…

ANO BA ANG BATAYAN NG PAGMAMAHAL…

Dahil ba masarap siyang kasama…masyang kaulayaw…
Dahil binibigyan ka ng inspirasyon…
Dahil nandyan lang ba siya lagi…

Paano kung di iyan pagmamahal..sasayangin mo ang lahat…
Sasayangin mo AKO…

Di mo ba lubusang maintindihan…di lang kaw ang nangungulila…
Nanlalamig..nasasaktan…nahihirapan…

Pero ni minsan di ko ginawa ang ginagawa mo….
Ni minsan di kita kayang saktan ng ganyan…

Hanggang kailan mo ako patuloy na sasaktan upang malaman lang sa banding huli ako ang tunay mong mahal…

Kung pwede lang sana di ito nangyari…kung kahit papaano..inintindi mo ako..kahit saglit lang….

PERO HINDI…NAGING DUWAG KA SA MGA PANAHON KAILANGAN KO NA MAGING MATAPANG KA…PANAHON NA DAPAT KAW NAMAN NAGING MATIBAY…SA PANAHON NA MAS KAILANGAN KITA..

NAGING ISA KANG MALAKING HIBANG…SA MGA PANAHON NA TILA DI MO KO KILALA…SA MGA PANAHON HALOS KAMUHIAN MO ANG TAONG MINSAN NAGING SENTRO NG MUNDO MO…

NAGING MAHINA KA…SA MGA PANAHON NA DAPAT KAW ANG NAG AALALAY SA AKIN..NAG PRO2TEKTA SA AKIN..PERO NASAAN KA..KAPILING ANG IBA…NGAUN LANG DUMATING…NGAUN LANG NAGBIGAY NG PUWANG SA BUHAY M…

PERO NASAN KA NGAUN…

NASAAN AKO…

NASAAN SIYA…

WAG MO SA AKEN SASABIHIN NA IWAN KITA…WAG MONG IPILIT ANG ISANG BAGAY NA KAILANMAN DI KO KAYANG GAWIN…

LAM KONG ALAM MO…DESPITE EVERYTHING…NANDITO AKO…NANDITO KA…YER ALWAYS GONNA COME BACK WER YER HEART TRULY BELONGS…NO MATTER WHAT KIND OF MISTAKE OR MISHAP HAPPENED…

ANDITO AKO….TANGA KA…YAN ANG ISANG BAGAY NA U TOOK FOR GRANTED…KUNG GAANO KITA KAMAHAL….